پلی اتیلن را اغلب براساس دانسیته طبقه بندی میکنند. دانسیته عبارت است از میزان جرم واحد حجم. زمانیکه یک پلیمر از حالت مذاب به حالت جامد تبدیل میشود، تعدادی از زنجیره ها ممکن است به شکل بسیار منظم تر آرایش یابند.
این امر درمورد مولکول هایی اتفاق می افتند که بخش های بلند و تکرارشونده دارند. در بخش هایی با الگوهای نامنظم نظیر رأس شاخه یا انتهای زنجیره، کریستالیزاسیون اتفاق نمی افتد، این نواحی آمورف (بی نظم) نامیده میشوند. بعضی پلیمرها نظیر پلی استایرن بعلت ممانعت از ساختار مولکولی یک پارچه جهت کریستاله شدن، بطور کامل، آمورف هستند.
پلی اتیلن با دانسیته ی پایین (LDPH) به گونه ای سنتز میشود که یک پلیمر با شاخه های زیاد تشکیل میشود. این شاخه ها ممکن است شامل زنجیره هایی کوتاه (بطول کمتر از6 اتم کربن) و یا زنجیره هایی بلند (تقریباً به بلندی زنجیره ی اصلی) باشند. نقاط انشعاب در طول زنجیره بعنوان نقاط شکست نظم سیستم عمل کرده و مانع کریستاله شدن میشوند. سطح پایینتر بلورینگی منجر به دانسیته ی کمتر میشود. LDPE بطور عمومی دارای دانسیته 0/91-0/93 گرم بر سانتیمتر مکعب میباشد.
فرآوری LDPE نسبتاً آسان است چون در مقایسه با انواع دیگر پلی اتیلن در یک دمای نسبتاً پایین ذوب میشود و برای ذوب کردن آن نیاز به صرف انرژی زیادی نیست. انواع فیلم های دمشی LDPE بطور متوسط ویسکوزیته ی بالا دارند، اما وجود محدوده ی وسیعی از انشعاب ها در زنجیره ها منجر به افزایش محدوده ی فرآوری و مقاومت بالای مذاب در حباب میشود.این امر منجر به تولید یک حباب پایدار میگردد که میتواند با یک خط انجماد با ارتفاع پایین کار کند. دوخت حرارتی LDPE بسیار آسان است.
خصوصیات بارز فیلم دمشی LDPE عبارت است از چقرمگی و انعطاف پذیری. چقرمگی از برآیند مقاومت و میزان کشش حاصل میشود، مخصوصاً هنگامیکه با یک ماشین با ارتفاع زیاد و با جهت گیری در راستای عرضی (TD) فرآوری شود. انعطاف پذیری نتیجه ی درجه ی پایین کریستالی میباشد. فیلم های LDPE در مقایسه با فیلم های HDPE دارای نرمی خاصی هستند. درمجموع، LDPE به شق و رقی و استحکام HDPE نیست.
